رد پای اندیشه های مسیحایی در شعر و عرفان ایران زمین.در گذشته زمانی که عارفان  بزرگ چون جلال الدین محمد بلخی (مولوی )عطار و حافظ وسایر بزرگان سرزمین پر گوهر ایران زمین میزیسته اند ،شعر و شاعری رنگ و بوی کاملا مسیحایی داشته،انان بزرگتر از ان بوده اند که در دام مذهب و شریعت گرفتار آیند به همین سبب انان را پیروان طریقت مینامیدند ،علیرغم اینکه بسیاری از فرصت طلبان این اشعار را بعضا به اسلام و قران نسبت میدهند با کمی تامل در زندگی این بزرگان و اشعار انان در خواهید یافت که اندیشه مسیحایی در اشعار آنان به وضوح مشاهده میشود.