در رساله رومیان باب 5 ایات 20 و 21: اما شریعت به میان آمد تا خطا زیاده شود و لاکن جای که گناه زیاده گشت فیض بینهایت افزونتر گردید چنانکه که گناه در موت سلطتنت کرد همچنین فیض نیز سلطتنت نماید به عدالت برای حیات جاودانی به وساطت خداوند ما عیسی مسیح
نتیجه عمل آدم ومسیح :نتیجه اطاعت مسیح چه زندگی مطیعانه وی چه اطاعت پسر خداوند از خدای پدر افظل تر از آنچه آدم انجام داده بود میباشد.در این ایه پولس اشاره به آمدن شریعت میکند که شریعت آمد تا نافرمانی افزون گردد و شریعت نتیجه مثبتی در بر نداشت و قابلییت نجات انسان را نداشت.و نگاه پولس به معنی اینکه شریعت باعث شد گناه رنگین تر جلوه کند و آن را قابل روییت تر ساخت با این پیش فرض که شریعت پاسخ مشکل بشرییت نبود و نه تنها مشکلی را حل نکردبلکه وضعییت را بد تر کرد و این بدان معنی نیست که شریعت بد است بلکه شریعت مقدس است و انعکاس ذات خداست و بحثی در این خصوص نیست.اما شریعت پاسخ مشکل نبود و نتوانست انسان را از این وضعییت وخیم نجات بخشد.در این آیه که میفرمایید جای که گناه زیاد شد فیض بینهاییت افزون تر گردید وافزونی گناه را به آمدن شریعت نسبت میدهد و مشخصا به شریعت یهود و قوم اسراییل اشاره میکند.پولس در تلاش است تاثیر فیض را به خوانندگان خودش نشان دهد و بخش مثبت این ایه را نشان دهد اما در پس زمینه آن موت و گناه را در شریعت عنوان میکند تا فیض را پر رنگ تر به مخاطبانش انتقال دهد. هر چقدر شریعت انسان را مسئول نگاه داشت اما انسان با شکستن قوانین شریعت به قعر چاه نابودی سقوط کرد ولی پولس میگوید چاه آنقدر عمیق نبود که فیض خداوند به آن نرسد. و ضعیتی که پولس از انسان ترسیم میکند بسیار ترسناک و اسفبار است اما در این تاریکی و ناتوانی انسان خداوند از طریق مسیح قدرتش را آشکار میکند فیضی که قدرتش بیشتر و تواناتر از این گناه است تا انسان را از این چاه هلاکت نجات بخشد و دوباره انسان را بازیافت کند.از فیض صحبت میکند یعنی که انسان شایسته دریافت این بخشش نبود و نمیتوانست این حیات را مطالبه کند و یا از خداوند انتظار داشته باشد که او را نجات بخشد بلکه خداوند چیزی به ما بخشیده که ما لایقش نبودیم.
گناه در مرگ حکمرانی کرد تا فیض در پارسایی حکم راند به واسطه خداوند ما عیسی مسیح . کار فداکارانه عیسی مسیح کفاره گناهان بشر شد و تنها از این طریق انسان میتواند نجات پیدا کند و از طرق دیگر انسان گناهکار نجات پیدا نمیکند نه از طریق اسلام یا ادیان دیگر نه از طریق زندگی با ارزش های والای انسانی.بنابراین فیض عیسی مسیح است نه فیض عام الاهی این فیض یک مجرا دارد نه مریم مقدس نه کسان دیگر فقط منحصرا کار عیسی مسیح است و عدالت خداوند که اشاره به پارسایی یا نیکی مطلق که به انسان گناهکار بخشیده میشود.پولس میگوید از حکمرانی مرگ و گناه به حکمرانی فیض و حیات و این انتقال از طریق یک شخص و تنها یک شخص و آن عیسی مسیح است که به کمال میرسد.و در این ایه به اوج مقایسه کار ادم و مسیح میرسد
چرخ خواهی صحبت عیسی گُزین ورنه قصد گُنبد خضرا مکن
تهیه شده توسط :عنایت اله شهسواری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر